از آنجاییکه رفتار افراد در ویدئوها بصورت سیگنال‎های سه بعدی است و جستجوی یک عمل خاص بسیار دشوار می‎باشد، لذا نیاز به یک تکنیک مناسب جهت تشخیص خودکار دزدان مسلح در ویدئو‎های امنیتی در حال ضبط می‎باشد. در این مقاله روشی سریع و کارا جهت شناسایی موقعیت افراد و سپس تشخیص اسلحه در دست آنها، با استخراج فریم های تصاویر برگرفته از ویدئوها و بدون حذف نقاط اصلی، ارائه شده است. در مرحله نخست و بمنظور استخراج فریم های تصاویر برگرفته از ویدئوها، الگوریتم جداسازی با نرخ فریم مشخص اعمال خواهد شد و تمامی تصاویر در یک پوشه قرار می‎گیرند. سپس روی تمامی تصاویر بدست آمده طبقه‎بند(HC) Haar Cascade اعمال شده تا نقاط کلیدی یا فریم های مربوط به تصاویر کل بدن استخراج شوند و باقی پس‎زمینه‎ها از تصاویر حذف گردند. در انتها، نمونه های هر ویدئو در قالب ماتریس چهار بعدی شامل تعداد دنباله فریم های هر ویدئو، عرض، ارتفاع و تعداد کانال تصویر به شبکه (3DCNN)s ارسال می شود تا سلاح در تصاویر شناسایی شوند. لذا نوآوری مقاله ترکیب طبقه‎بند HCو (3DCNN)s بمنظور افزایش سرعت و کارایی تشخیص اسلحه می‎باشد. همچنین بمنظور بررسی دقت مدل پیشنهادی، از پارامترهای نرخ مثبت صحیح و مثبت کاذب، مقدار پیش بینی مثبت و نرخ تشخیص کاذب استفاده‎ می‎شود.

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر داربست کیتوسان/پلی وینیل الکل آمیخته با عصاره مغز نوزاد رت (NRBE) بر تمایز عصبی سلول های بنیادی کارسینومای جنینی P19 طراحی شد.مواد و روش ها: به منظور القای فنوتیپ عصبی، سلول های بنیادی کارسینومای جنینی رده P19 روی داربست کیتوسان/پلی وینیل الکل آمیخته با عصاره ی مغز نوزاد موش صحرایی کشت شدند. برای ارزیابی توان بقا، مهاجرت و تمایز سلول های کشت سه بعدی، این سلول ها به دستگاه عصبی مرکزی در حال تکوین جنین جوجه پیوند شدند. سرانجام سلول-های پیوندی با استفاده از رو ش های رنگ آمیزی اختصاصی و ایمنوفلورسانس ردیابی شدند.نتایج: رنگ آمیزی اختصاصی کرزیل ویوله، فنوتیپ عصبی سلول های پیوندی را تایید نمود. همچنین بیان پروتئین اختصاصی عصبی، سیناپتوفیزین با استفاده از فرآیند ایمنوفلورسانس نشان داده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سلول های بنیادی کارسینومای جنینی P19 را می توان به عنوان منبع عظیمی از سلول های پرتوان در مطالعات پیوندی به منظور بررسی جنبه های سلولی و مولکولی تکوین و تمایز سلولی مورد استفاده قرار داد.

هدف: هدف از این مطالعه استفاده از داربست نانولوله کربنی ترکیب شده با پلی وینیل الکل/کیتوزان (CS/PVA/CNT) الکتروریسی شده به منظور تمایز عصبی سلول های بنیادی برای کاربردهای بالقوه مهندسی بافت عصبی بود.مواد و روش ها: به منظور القای تمایز عصبی، سلول های بنیادی کارسینومای جنینی P 19 روی داربست CS/PVA/CNT کشت داده شدند. جهت بررسی فنوتیپ عصبی از رنگ آمیزی کرزیل ویوله و برای ارزیابی بیان نشانگر ویژه عصبی بتاتوبولین از روش ایمنوفلورسنس استفاده شد.نتایج: شکل ظاهری عصبی سلول های متمایز شده به وسیله رنگ آمیزی کرزیل ویوله تایید شد. سلول های مذکور به نشانگر ویژه عصبی بتاتوبولین واکنش ایمنی دادند.نتیجه گیری: این بررسی استفاده بالقوه از ترکیب مهندسی بافت و درمان با سلول بنیادی را به منظور بهبود بیماری های زوال عصبی پیشنهاد می کند.

سابقه وهدف سلولهای بنیادی ژله وارتون می توانند گزینه مناسبی برای تمایز و ترمیم آسیب های بافت عصبی باشند. کشت سه بعدی با فراهم آوردن محیطی شبیه بدن نسبت به کشت دو بعدی مزیت دارد. هدف از این مطالعه تمایز عصبی این سلولها در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان است. مواد و روش ها این مطالعه تجربی در 4 گروه (کشت دو بعدی در حضور محیط تمایزعصبی و عدم حضور آن و کشت سه بعدی در حضور محیط تمایز عصبی و عدم حضورآن) بر روی سلولهای بنیادی ژله وارتون انسانی انجام شد. برای ساخت هیدروژل، هیدروکسی اتیل سلولز با نسبت 4/8: 0/8(HEC: CH-β-GF) به محلول کیتوزان-بتاگلیسروفسفات اضافه شد. سلولهای بنیادی ژله وارتون پس از استخراج به روش آنزیمی از ژله وارتون نوزادان بیمارستان امام خمینی تهران و تایید به روش فلوسیتومتری به تعداد 105Í 5 سلول در هر چاهک پلیت24 خانه تحت تاثیر محیط کشت تمایزی در شرایط دو بعدی و سه بعدی به مدت 4 روز کشت داده شدند. سپس بررسی کمی بیان ژنهای β-Tubulin III وNestin به عنوان دو مارکر و معیار سنجش تمایز عصبی و ژن β-actin (به عنوان کنترل داخلی و ژن معیار یا رفرنس) توسط Real time PCR انجام شد. یافته ها نتایج Real time PCR نشان داد، بیان ژنهای β-Tubulin III وNestin در سلولهای بنیادی ژله وارتون در حضور محیط تمایز عصبی در هر دو شرایط کشت سه بعدی (بیش از 2 برابر) و دو بعدی (بیش از 4 برابر) نسبت به عدم حضور آن افزایش معنی دار دارد (0/005p<). اما بیان این ژنها تحت تاثیر محیط تمایز عصبی در شرایط کشت سه بعدی نسبت به شرایط کشت دو بعدی به طور معنی داری (بیش از 1/5 برابر) بیشتر بود (0/01p<). نتیجه گیری نتایج بدست آمده نشان داد تمایز عصبی در سلولهای بنیادی ژله وارتون در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان بیشتر است.

در سال های اخیر گرافن به دلیل خواص منحصر به فردی چون هدایت الکتریکی بسیار بالا، استحکام مکانیکی بالا، ساختار متخلخل برای تبادل مواد مغذی و مواد زاید، زیست سازگاری، امکان بارگذاری دارو، متغیرهای رشد و. . . در مهندسی بافت های مختلف از جمله در ساخت کانال هدایت عصبی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، ساخت کانال هدایت عصبی بر پایه گرافن سه بعدی به روش رسوب شیمیایی بخار با گرمایش القایی (ICVD) دنبال شد. گرافن در دمای 1080 درجه سانتی گراد روی فوم نیکلی سنتز و نمونه ها با استفاده از آنالیز رامان و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخضه یابی شدند. آنالیز رامان نمونه ها نشان داد که گرافن سنتز شده به صورت گرافن چندلایه توربواستراتیک با عیب های بسیار کم است. به منظور حذف نیکل از سایکلودودکان به عنوان لایه محافظ استفاده شد. بعد از حذف نیکل، گرافن سه بعدی به دست آمده با استفاده از روش قطره ای و غوطه وری در محلول پلیمری پلی کاپرولاکتون پوشش داده و کانال هدایت عصبی به صورت کامپوزیتی از گرافن سه بعدی در هسته و پوشش پلیمری پلی کاپرولاکتون ساخته شد. مقایسه خواص الکترومکانیکی کانال هدایت کامپوزیتی با کانال پلیمری پلی کاپرولاکتون نشان داد که ابتدا حضور گرافن سه بعدی باعث افزایش هدایت الکتریکی کانال هدایت کامپوزیتی شده و انتظار می رود که این امر بهبود فرایند ترمیم عصب و رشد آکسون ها را به دنبال داشته باشد. سپس استحکام مکانیکی و انعطاف پذیری آن در مقایسه با کانال هدایت پلی کاپرولاکتون افزایش یافته است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: این تحقیق با هدف ارزیابی ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه(RNFL) ، به وسیله دستگاه OCT سه بعدی (optical coherence tomography)  در یک جمعیت سالم ایرانی و مقایسه نتایج با دستگاه OCT II (نسل دوم دستگاه) صورت پذیرفت.روش پژوهش: در این مطالعه توصیفی مقطعی (cross - sectional)، 96 فرد سالم ایرانی در محدوده سنی 25 – 53 سال بررسی شدند. یک چشم افراد به صورت تصادفی انتخاب و ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه (RNFL)، به وسیله دستگاه OCT سه بعدی و OCT II اندازه گیری شد. هم چنین در چشم های تحت بررسی، ارزیابی میدان بینایی (پریمتری) استاندارد بدون رنگ، ضخامت قسمت مرکزی قرنیه و بیومتری صورت پذیرفت. میزان عیب انکساری، قطر عمودی و افقی قرنیه و ناحیه دیسک بینایی نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: متوسط RNFL به وسیله دستگاه OCT سه بعدی (75.50 ±8.38 میکرومتر) به صورت قابل ملاحظه ای از مقادیر  144.10 ±33.23) OCT IIمیکرومتر) کم تر بود (P<0.001). از نظر متوسط ضخامت RNFL بر اساس OCT سه بعدی بین جنس مذکر و مونث (P=0.9) و نیز چشم های سمت راست یا چپ (P=0.17) اختلاف معنی داری یافت نگردید. هم چنین متوسط RNFL با سن بیماران  (P=0.95)طول قدامی خلفی کره چشم (P=0.32)، معادل کروی عیب انکسار (P=0.21)، ضخامت ناحیه مرکزی قرنیه (P=0.66) و مساحت دیسک بینایی (P=0.31) ارتباط آماری نداشت. رابطه مستقیم و معنی داری بین RNFL و قطر عمودی و افقی قرنیه مشاهده شد.(P=0.03)نتیجه گیری: متوسط ضخامت فیبر عصبی شبکیه بر اساس مقادیر دستگاه OCT سه بعدی در مقایسه با دستگاه OCT II کم تر می باشد. بنابراین در کاربرد هر وسیله، لازم است مقیاس پایه متفاوت جهت تفسیر نتایج مورد استفاده قرار گیرد.